o świcie dachy kubków i dzbanków
po wczorajszej kolacji
przylegają ściśle do siebie
woda stopniowo pogrąża
skomplikowane romanse
kieliszków szklanek i półmiska
ostrożnie zdejmuję kolejne warstwy
by nie obudzić trupów noży
widelców łyżek i łyżeczek
Komentarze
żelazny sen noża
bo nóz wyrwany z żelaznego snu,
może w nieuważnej dłoni pokroić naczynia ;)
Uwielbiam Twoje mikroświaty ;)
"Nie ma nic trwałego na tym świecie, poza tęsknotą za trwałością."
mikroświaty w szklance herbaty
Mikroświaty, tak Iza ma rację, tworzysz mikroświaty :)
Dostrzegasz to co mi na co dzień umyka. Dachy kubków i dzbanków - brzmi jak dachu domów w których skrywają się romanse szklanek z półmiskiem. Zastanawia mnie kto zabił noża? A łyżka na to: niemożliwe :)
Nigdy w ten sposób nie postrzegałem zmywania naczyń :) I mimo tego romantycznego nastroju, do zmywania mnie nie przekonasz, do mikroświatów a i owszem.
W wolnej chwili nocy siadam i piszę na nowo własne przeznaczenie - wieczność nade mną, ja w niej