Promieni słońca skry,
Błękitny, ciepły dzień,
Buzie uśmiechnięte trzy,
Kochanej babci cień.
Do lasu długie wyprawy,
Racuchów przepysznych stos,
Mnóstwo wspaniałej zabawy,
Kochanej babci głos.
Wieczorne z basenu powroty,
Poranki gorącym kakao smakowite,
Herbatka babcinej roboty,
Jej ręce niestrudzone, pracowite.
Uleciał gdzieś ten świat wspaniały,
Mignie jedynie wspomnień cień,
Każdy z Nas jest duży, choć był mały,
Na zawsze chce zapamiętać choć dzień.
Choć każde z Nas dawno już weszło w dorosły świat,
To pamięć ta ciągle w Nas tkwi,
Jak wielki czerwony kwiat,
Jest wspomnieniem najszczęśliwszych w życiu dni.
Choć odwdzięczyć Ci się nigdy nie zdołamy,
Za te cudowne, przepiękne dni,
Na zawsze Cię Babciu zapamiętamy,
Będziesz na zawsze w naszych sercach tkwić.
Zawsze słuchać będziemy przyrody głosów,
O każdym letnim poranku,
Czy Twojego roweru odgłosów
Nie słychać przed domem, na ganku.
Czy z roweru w biegu nie zsiadasz,
Znów rześka i młoda,
I przy herbacie nie opowiadasz,
Jaka nas jeszcze czeka przygoda.
Najnowsze komentarze